Nowotwory złośliwe oka to nowotwory rosnące w obrębie gałki ocznej, oczodołu i sąsiednich struktur. W obrębie każdej części oka mogą się rozwinąć zarówno nowotwory pierwotne, czyli rosnące od początku w obrębie oka, jak i nowotwory wtórne, czyli przerzuty pochodzące od nowotworów złośliwych rozwijających się pierwotnie Przerzuty do mózgu to sygnał o znacznym zaawansowaniu pierwotnej choroby nowotworowej. Stwierdzenie ich w badaniach obrazowych jest czynnikiem niekorzystnym rokowniczo w każdym raku. Przerzuty do mózgu wymagają więc szybkiej interwencji. W nowotworach, takich jak czerniak, rak sutka czy rak płuc, przerzuty do mózgu objawiają się Jednym z pierwszych objawów nowotworu kości jest ból, który pojawia się w miejscu, które zajął rak. Jest to ból bardzo silny, o tępym charakterze, którego nie są w stanie pozbyć się leki przeciwbólowe. Najczęściej pojawia się w nocy i wybudza ze snu. To bardzo ważny aspekt objawowy, gdyż odróżnia go on od bólów Oczywiście jest dramatycznie, gdy guz jest rozproszony. Rak może rozprzestrzeniać się nie tylko na sąsiednie tkanki - komórki rakowe mają tendencję do rozprzestrzeniania się przez naczynia krwionośne i limfatyczne w innych narządach, a tam powstają guzy potomne, zwane przerzutami. Przerzuty do kości są poważnym powikłaniem raka. Witam wszystkich, u mojego kochanego taty, zmagającego się z drobnokomórkowym rakiem płuc + zespołem żyły głównej górnej od roku podejrzewa się przerzuty do mózgu. Ma wszystkie objawy, tzn. brak równowagi, kłopoty z wypowiadaniem się, wymioty, brak apetytu. Nie spodziewałam się, że nastąpi to aż tak szybko! Rak płuc jest kolektywną koncepcją łączącą złośliwe guzy nabłonkowe o różnym pochodzeniu, strukturze histologicznej, przebiegu klinicznym i wynikach leczenia. Rozwijają się one z nabłonka powłokowego błony śluzowej oskrzeli, śluzowych gruczołów oskrzelowych oskrzeli i płucnych pęcherzyków płucnych. Egxmv28. Ponad 85% przypadków nowotworu płuc dotyczy raka niedrobnokomórkowego płuc (RNP). U 40% chorych jest on rozpoznawany w zaawansowanym stadium, a u części z nich dodatkowo stwierdza się przerzuty [1].BRUKSELA, 28 października 2021 r. /PRNewswire/ – jak pokazała ankieta przeprowadzona wśród onkologów i specjalistów chorób układu oddechowego w pięciu państwach na terenie Europy i Stanów Zjednoczonych, 40% z nich uważa, że nie posiada odpowiedniego przygotowania (tj. są raczej źle, dosyć źle lub bardzo źle przygotowani) do opieki nad chorymi na raka niedrobnokomórkowego płuca (RNP) z przerzutami do mózgu. Badanie przeprowadziła firma Ipsos MORI we współpracy z Europejską Organizacją ds. Walki z Rakiem (ang. European Cancer Organisation; Sprawozdanie z badania zaprezentowane zostało 27 października podczas organizowanych przez obrad okrągłego stołu na temat nowotworów przerzutowych w ramach inicjatywy Community 365 (Community 365 Roundtable Meeting on Metastatic Cancer). „Wyniki badania niestety potwierdzają to, z czego specjaliści zdają sobie sprawę już od dawna – powiedział dr Matti Aapro, prezes - Wraz z rozwojem możliwości leczenia chorych na raka niedrobnokomórkowego płuc kluczowe znaczenie ma jak najszybsze uporanie się ze złożonymi wyzwaniami, jakie wiążą się z koordynacją opieki nad pacjentami, u których wykryto również przerzuty do mózgu. To samo dotyczy innych nowotworów, w przypadku których wartościowe możliwości leczenia są ignorowane lub niedostępne”. Mimo postępów, jakie zaszły w ostatnim czasie, wiele osób z RNP musi liczyć się z niekorzystnymi rokowaniami – w bardziej zaawansowanych stadiach chorzy znacznie rzadziej przeżywają 5 lat w porównaniu do innych nowotworów. Chorzy na NRP z przerzutami do mózgu wymagają szczególnej opieki, która stanowi dodatkowe duże wyzwanie dla pacjentów, opiekunów i specjalistów opieki zdrowotnej. „Leczenie chorych z przerzutami do mózgu jest dużo bardziej skomplikowane niż w przypadku nowotworów nieprzerzutowych. Osoby te wymagają zaawansowanego wsparcia” – powiedziała Kathy Oliver, współprzewodnicząca Komitetu Doradztwa dla Pacjentów (ang. Patient Advisory Committee) w oraz założycielka i współdyrektorka International Brain Tumour Alliance (IBTA) – międzynarodowego stowarzyszenia na rzecz wsparcia osób chorych na nowotwory mózgu, ich opiekunów oraz specjalistów zajmujących się leczeniem tych schorzeń. „Grupy interesów, klinicyści i osoby realizujące politykę zdrowotną muszą współpracować nad zapewnianiem specjalistom i chorym z przerzutami do mózgu dostępu do wysokiej jakości leczenia i interdyscyplinarnej opieki. Musimy w większym stopniu skupić się na szukaniu sposobów wspólnego skuteczniejszego radzenia sobie z ogromem niezaspakajanych potrzeb, jakie wiążą się z podwójnym rozpoznaniem RNP i przerzutów do mózgu” – powiedziała dr Anne-Marie Baird, członkini Patient Advisory Committee w i prezeska Lung Cancer Europe – organizacji działającej na rzecz pacjentów z rakiem płuc w Europie. Badanie przeprowadzone przez Ipsos MORI we wrześniu 2021 r. objęło 350 onkologów i specjalistów chorób układu oddechowego ze Stanów Zjednoczonych, Unii Europejskiej (cztery państwa: Niemcy, Francja, Włochy i Hiszpania) oraz Wielkiej Brytanii. Jego wyniki wskazują na to, jak skomplikowanym schorzeniem jest RNP oraz z jak złożonymi problemami muszą borykać się specjaliści i pacjenci: · aż 40% badanych nie czuje się odpowiednio przygotowanych (tj. są raczej źle, dosyć źle lub bardzo źle przygotowani) do opieki nad chorymi na NRP z przerzutami do mózgu, a 39% wskazało, że problem stanowi odpowiednio szybki dostęp do badań z wykorzystaniem biomarkerów; · trzech na czterech badanych zgodziło się z twierdzeniem, że koordynacja opieki medycznej dla chorych na RNP z przerzutami do mózgu stanowi większe wyzwanie niż w przypadku pacjentów bez przerzutów; · dwóch na pięciu lekarzy (41%) ma problemy z udzielaniem otwartych i szczerych odpowiedzi na trudne pytania zadawane przez pacjentów (np. dotyczące rokowań, prawdopodobieństwa nawrotu itp.); · połowa badanych (51%) twierdzi, że zapewnienie wsparcia emocjonalnego i/lub moralnego choremu, jego opiekunom i rodzinie stanowi dla nich wyzwanie; · w opinii 30% ankietowanych specjalistów poza samym leczeniem onkologicznym dla chorych ważny jest plan postępowania po jego zakończeniu, przy czym częściej wskazywano na potrzebę skupienia się na wsparciu psychologicznym (np. dostępie do psychoterapeutów/psychologów/poradnictwa) chorych (55%) oraz praktycznym (46%) i emocjonalnym wsparciu (43%) dla opiekunów; · 52% badanych wskazało na brak czasu na omawianie choroby z pacjentami/opiekunami, a 44% przyznało, że brak dobrze opracowanych informacji skierowanych do pacjentów/opiekunów dodatkowo utrudnia leczenie. Część badanych (24%) wyraziło także niezadowolenie z ilości informacji dostępnych dla pacjentów i opiekunów, a jest to kluczowy obszar wymagający poprawy w kontekście zaspokajania potrzeb chorych. W opinii badanych specjalistów chorzy i ich opiekunowie potrzebują więcej informacji na temat: · oczekiwanej długości życia (64%), · postępowania ze skutkami ubocznymi leczenia (52%), · radioterapii (52%), · opieki paliatywnej i opieki u schyłku życia (52%), · korzyści i zagrożeń związanych z leczeniem w celu świadomego podejmowania decyzji (47%), · dostępnych możliwości leczenia układowego (46%) Więcej informacji na temat ankiety można znaleźć tutaj. Uwagi dla redaktorów 1. European Cancer Organisation European Cancer Organisation to największa w Europie organizacja na rzecz walki z chorobami nowotworowymi, która skupia specjalistów z różnych dziedzin. Ma ona na celu zmniejszanie obciążeń związanych z chorobami nowotworowymi oraz podnoszenie jakości opieki nad pacjentami onkologicznymi poprzez interdyscyplinarność i wielospecjalistyczność. European Cancer Organisation działa jako federacja non-profit skupiająca organizacje zajmujące się problematyką nowotworową na poziomie europejskim, zapewniając specjalistom onkologii i pacjentom platformę do uzgadniania polityki zdrowotnej, działania na rzecz pozytywnych zmian oraz reprezentowania środowisk pacjentów onkologicznych i specjalistów w zakresie chorób nowotworowych na terenie Europy. Więcej informacji można znaleźć tutaj. 2. Informacje na temat badania Potrzeby w zakresie polityki zdrowotnej dotyczącej nowotworów przerzutowych należy uznać za stosunkowo zaniedbane zarówno na poziomie europejskim, jak i poszczególnych państw. European Cancer Organisation ma przyjemność współpracować z licznymi organizacjami członkowskimi i podmiotami należącymi do jej sieci przy rozwiązywaniu i nagłaśnianiu problemów związanych z opieką nad chorymi na nowotwory przerzutowe oraz możliwości poprawy jej jakości. W ramach przygotowań do obrad okrągłego stołu na temat nowotworów przerzutowych w ramach inicjatywy Community 365 (Community 365 Roundtable Meeting on Metastatic Cancer) pracownia Ipsos MORI przeprowadziła ankietę internetową obejmującą 350 osób (onkologów i specjalistów z zakresu chorób układu oddechowego z doświadczeniem klinicznym liczącym 3-30 lat, którzy w ostatnich 6 miesiącach zaangażowani byli w leczenie co najmniej pięciu chorych na NRP, z czego przynajmniej jedna osoba miała przerzuty do mózgu) na terenie Stanów Zjednoczonych (100), Wielkiej Brytanii (50), Niemiec (50), Francji (50), Hiszpanii (50) i Włoch (50). Badanie przeprowadzono w dniach 3-27 września 2021 r. Poza rezultatami dla poszczególnych 6 państw firma Ipsos opracowała wynik sumaryczny oparty na średnich wartościach stwierdzonych dla poszczególnych krajów. W takim ujęciu wyniki z każdego państwa mają tę samą wagę w przeciwieństwie do rzeczywistych proporcji populacji w sześciu krajach. Wyniki badania można znaleźć tutaj. Badanie zostało sfinansowane przez firmy Regeneron i Sanofi w celu ustalenia, jakie potrzeby chorych na RNP z przerzutami do mózgu wciąż nie są zaspakajane. 3. Community 365 Roundtable Meeting on Metastatic Cancer Wydarzenie odbyło się w środę 27 października w godzinach 10:00-12:30 czasu środkowoeuropejskiego letniego. Wzięli w nim udział czołowi autorzy polityki zdrowotnej, politycy, eksperci w dziedzinie onkologii i przedstawiciele organizacji reprezentujących interesy pacjentów. Uczestnicy dyskutowali na temat realizacji Unijnego Planu Pokonania Raka (ang. Europe's Beating Cancer Plan) i Misji Rak (ang. Cancer Mission) oraz innych obszarów polityki UE związanej z nowotworami przerzutowymi. Przy okazji Okrągłego Stołu zaprezentowane zostały wyniki badania ankietowego przeprowadzonego wśród specjalistów opieki zdrowotnej w Europie i Stanach Zjednoczonych, które miało na celu ustalenie, jakie potrzeby chorych na RNP z przerzutami do mózgu wciąż nie są zaspakajane. Podczas wydarzenia analizowane były również kluczowe potrzeby w zakresie polityki zdrowotnej w kontekście poprawy jakości opieki świadczonej chorym na nowotwory przerzutowe, jak również najnowsze osiągnięcia i trendy w dziedzinie technologii i metod leczenia na przykładzie nowotworów piersi, gruczołu krokowego i płuc. Więcej informacji można znaleźć tutaj. 4. Fakty dotyczące raka niedrobnokomórkowego płuc (RNP) RNP to najczęściej występująca odmiana raka płuc, rozpoznawana w 85% wszystkich przypadków nowotworu płuc [2]. W grupie pacjentów z najpowszechniejszymi nowotworami u chorych na raka płuc odnotowuje się najniższy wskaźnik przeżycia przez 5 lat: wynosi on jedynie 18% wobec 99% w przypadku nowotworów gruczołu krokowego, 89% w przypadku nowotworów piersi i 65% w przypadku nowotworów jelita grubego i odbytu [3]. U części chorych na RNP dochodzi do przerzutów do mózgu. Badanie przeprowadzone w 2018 r. wykazało, że udział chorych na RNP z przerzutami do mózgu w całej populacji pacjentów z RNP (liczącej ponad 450 tys. osób) wynosił 10,4% [4]. [1] Ali, A., Griffin, J., Arnold, A. and Ellis, P, 2021. Survival of Patients with Non-Small Cell Lung Cancer after Diagnoses of Brain Metastases [2] Ali, A., Griffin, J., Arnold, A. and Ellis, P, 2021. Survival of Patients with Non-Small Cell Lung Cancer after Diagnoses of Brain Metastases [3] Lung Cancer Europe. [4] Waqar et al, 2018, Non-small-cell Lung Cancer With Brain Metastasis at Presentation Źródło: European Cancer Organisation KONTAKT: Agnese Abolina Communication and Community Manager European Cancer Organisation e-mail: @ Źródło informacji: PR Newswire Uwaga: Za materiał opublikowany w serwisie PAP MediaRoom odpowiedzialność ponosi – z zastrzeżeniem postanowień art. 42 ust. 2 ustawy prawo prasowe – jego nadawca, wskazany każdorazowo jako „źródło informacji”. Informacje podpisane źródłem „PAP MediaRoom” są opracowywane przez dziennikarzy PAP we współpracy z firmami lub instytucjami – w ramach umów na obsługę medialną. Ekspert medyczny artykułu Nowe publikacje Metastazy w mózgu хCała zawartość iLive jest sprawdzana medycznie lub sprawdzana pod względem faktycznym, aby zapewnić jak największą dokładność faktyczną. Mamy ścisłe wytyczne dotyczące pozyskiwania i tylko linki do renomowanych serwisów medialnych, akademickich instytucji badawczych i, o ile to możliwe, recenzowanych badań medycznych. Zauważ, że liczby w nawiasach ([1], [2] itd.) Są linkami do tych badań, które można kliknąć. Jeśli uważasz, że któraś z naszych treści jest niedokładna, nieaktualna lub w inny sposób wątpliwa, wybierz ją i naciśnij Ctrl + Enter. Nowotwory złośliwe i do tej pory pozostają jedną z najbardziej nieprzewidywalnych chorób. Bardzo często, przy osłabionym organizmie i postępującej chorobie, nowotwór złośliwy może rozprzestrzeniać się wraz z przepływem krwi i limfy na inne narządy wewnętrzne osoby. Z przeniesionych komórek może zacząć się rozwijać nowy nowotwór, zwany "przerzutami". Najbardziej podatnymi narządami do pojawienia się przerzutów są płuca, wątroba, kości i mózg. A leczenie przerzutów w tym drugim przypadku jest najtrudniejsze. [1], [2] Przerzuty nowotworowe w mózgu Nowotwory płuc i gruczołu mlekowego najczęściej wywołują skutki w postaci przerzutów w mózgu. Sekcja zwłok pacjentów, którzy zmarli na raka płuc lub gruczołu mlekowego, pokazuje, że około 30% pacjentów dostaje przerzuty do mózgu. Jednocześnie odsetek jednoczesnego wykrywania raka i przerzutów jest bardzo mały - na poziomie 1%, co ponownie podkreśla fakt, że przerzuty pojawiają się w trakcie progresji nowotworu złośliwego. Komplikowaniem procesu leczenia jest fakt, że nie ma absolutnie żadnej zależności między początkowym stadium wykrytego raka a pojawieniem się przerzutów. Mogą pojawić się przerzuty, zarówno na początku złośliwego rozwoju nowotworu, jak i na późniejszych etapach, lub mogą wcale nie wystąpić. Wszystko zależy tylko od wyjątkowych cech fizjologicznych ludzkiego ciała. Przerzuty nowotworów w mózgu są najpoważniejszymi powikłaniami w leczeniu raka i znacząco wpływają na wynik leczenia i oczekiwaną długość życia pacjenta. [3], [4], [5], [6] Objawy przerzutów w mózgu Objawy przerzutów w mózgu zależą od miejsca uszkodzenia. W ogóle, do objawów przerzutów do mózgu mogą obejmować zmiany w odczuciach ciała i słabej koordynacji, szybko zmieniających stan emocjonalny, ból głowy, czasem towarzyszy gorączka i katar, zmiany osobowości i utratę pamięci, senność, różnych rozmiarach uczniów oczu, trudności mowy i ogólnej słabość ciała. Kiedy część przednia ulega uszkodzeniu, można również zaobserwować przednią psychikę (gwałtowna zmiana w zachowaniu gruboziarnistym). Człowiek zaczyna przeklinać, aby przylgnąć do innych, naruszone funkcje wizualne i ruchy układu mięśniowo-szkieletowego. Chociaż objawy przerzutów w mózgu są czysto indywidualne specyfika i czasami może zmienić reakcje fizyczne i behawioralne ciała nie do poznania. Na pierwszym wystąpieniem objawów, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem, tak aby nie poszły jeszcze więcej komplikacji związanych z naruszeniem zdrowia psychicznego pacjenta. Przerzuty czerniaka w mózgu Mówiąc o przerzutach raka, warto wspomnieć o najtrudniejszym typie raka - czerniaku. Czerniak, czyli rak skóry, jest szybszy niż inne formy choroby, które zaczynają tworzyć przerzuty w narządach wewnętrznych człowieka, a następnie staje się praktycznie nieuleczalny. Częściej czerniak daje przerzuty do mózgu, płuc i kości. Przerzuty są również dotknięte węzłami chłonnymi ludzkiego ciała. W każdym razie należy uważnie monitorować i próbować zapobiec szybkiemu rozwojowi choroby, takiej jak czerniak. Najbardziej podatni na tę chorobę są ludzie, którzy mają na ciele dużą liczbę znamion, piegów, innych reakcji na aktywność słoneczną lub po prostu tych, których sposób życia jest związany z częstym kontaktem z bezpośrednim światłem słonecznym. Jeśli zauważysz częste powstawanie nowych znamion na ciele i ich szybki wzrost do średnicy większej niż 7 mm, powinieneś natychmiast skontaktować się z lekarzem, ponieważ, przypomnijmy, rak skóry bardzo szybko daje przerzuty i zamienia się w nieuleczalną postać. Przerzuty czerniaka w mózgu znacząco zmniejszają szanse pacjenta na przeżycie. Jednak w niektórych przypadkach leczenie przeciwciałami monoklonalnymi może również pomóc na etapie przerzutów. Wszystko zależy od rozwoju choroby i indywidualnych cech ludzkiego ciała. Według patologów przerzuty w mózgu mają około 45% wszystkich pacjentów z rakiem, a najczęściej są przyczyną śmierci, a nie samego nowotworu. 60% przypadków przerzutów występuje w raku płuc. Następnie pojawiają się rak piersi, czerniak i rak jelita grubego. Choroby te mogą powodować przerzuty do pnia mózgu, co znacznie komplikuje leczenie i daje wiele specyficznych objawów: bóle wewnątrzczaszkowe pękają i są tępe, co może prowadzić do zawrotów głowy i zaburzeń widzenia. Przerzuty w pniu mózgu mogą również powodować ciągłe uczucie nudności i wymiotów, a także objawy konwulsyjne bardzo podobne do padaczki. Leczenie przerzutów do mózgu Leczenie przerzutów do mózgu zależy od stopnia przerzutowania. Tak więc, w celu utworzenia do trzech ognisk przerzutów w mózgu, praktykuje się interwencje neurochirurgiczne. Ale jeśli przerzuty znajdują się w miejscach niedostępnych dla chirurgii, należy zastosować inne metody leczenia. Biorąc pod uwagę złożoność sytuacji i pracę bezpośrednio z mózgiem, w takich operacjach prawdopodobieństwo nawrotu po operacji - od 10% do 50% - jest bardzo wysokie. W celu zmniejszenia prawdopodobieństwa nawrotu przed operacją wykonuje się również promieniowanie mózgowe, które jednak może również dawać jej konsekwencje. Przy wielu przerzutach w mózgu możliwe jest stosowanie chemioterapii. Jednak jego potencjał w przypadku licznych przerzutów w mózgu jest znacznie ograniczony z powodu bariery krew-mózg, która nie pozwala przejść większości cytostatyków. Oczywiście są leki, które pokonują barierę, ale niestety nie zawsze są skuteczne w przypadku przerzutów. Do tej pory najbardziej progresywną i skuteczną metodą leczenia przerzutów do mózgu pozostaje metoda stereotaktycznej radiochirurgii lub noża gamma. Procedurę leczenia redukuje się do zdalnego napromieniowania głównych ognisk przerzutów w mózgu. Skuteczność takiego leczenia wynosi 90%, ale nawet to nie pomaga w ratowaniu życia pacjentów przez ponad rok. Śmiertelnym rezultatem jest postęp głównego skupienia, a nie przerzuty, które powstały po jego rozwoju. Zatem oczekiwana długość życia z przerzutami w mózgu nie jest duża, ponieważ nawet całkowite usunięcie przerzutów nie prowadzi do wyzdrowienia. Rozwój przerzutów można zaobserwować u większości pacjentów z chorobami onkologicznymi w wieku od 50 do 70 lat. To właśnie oni są najczęściej predysponowani do rozwoju przerzutów, pod warunkiem, że rak nadal się rozwija. Tak więc przerzuty do mózgu są bardzo poważną kliniczną konsekwencją rozwoju raka, co zmniejsza szanse na wyleczenie i uniknięcie śmierci. Przy pierwszych podejrzeniach o występowanie przerzutów konieczne jest natychmiastowe skonsultowanie się z lekarzem prowadzącym, w celu zapobieżenia progresji raka i przerzutów. Translation Disclaimer: The original language of this article is Russian. For the convenience of users of the iLive portal who do not speak Russian, this article has been translated into the current language, but has not yet been verified by a native speaker who has the necessary qualifications for this. In this regard, we warn you that the translation of this article may be incorrect, may contain lexical, syntactic and grammatical errors. Mam za mało danych o chorobie , jej przebiegu , dotychczasowym leczeniu i obecnym stanie pacjentki , abym mógł odpowiedzieć , proszę omawiać te sprawy z onkologiem prowadzącym , zż Rak płuc to popularny nowotwór złośliwy. W Polsce stanowi najczęstszą przyczynę śmierci wśród mężczyzn borykających się z chorobami nowotworowymi. Przed tym niebezpiecznym nowotworem ostrzegają nas nie tylko lekarze. Praktycznie na każdym opakowaniu papierosów zauważyć możemy ostrzegawcze ilustracje przedstawiające makabryczne skutki palenia tytoniu. spis treści 1. Przyczyny raka płuc 2. Objawy raka płuc Płytki, świszczący oddech Spadek wagi Wahania nastroju Ból dłoni i palców Ból ramion Częste infekcje Długotrwały kaszel i krwawa flegma Guz nowotworowy w płucach Ból w klatce piersiowej i nudności Ginekomastia Ból głowy i kości Objawy paranowotworowe 3. Diagnostyka raka płuc 4. Leczenie raka płuc 5. Przerzuty raka płuc 6. Rokowania rozwiń Zobacz film: "Czy jesteś narażony na raka płuc?" 1. Przyczyny raka płuc Nowotwór płuc to choroba wieku dojrzałego, związana z wieloletnim narażeniem na sprzyjające warunki. Średni wiek zachorowania na raka płuc wynosi około 60 lat. Szacuje się, że około 80-90 proc. przypadków zachorowania na raka płuc jest spowodowanych paleniem tytoniu. Rakotwórcze jest zarówno palenie czynne, jak i bierne wdychanie substancji zawartych w dymie papierosowym. Również mieszkanie z palącym partnerem podwyższa ryzyko wystąpienia raka płuc u kobiet o około 30 proc. Palenie cygar lub palenie fajek przyczynia się do dwu lub czterokrotnego zwiększenia ryzyka zachorowania na raka. Zarówno czynne, jak i bierne palenie papierosów stanowi dla nas ogromne niebezpieczeństwo. By zapobiec pojawieniu się raka płuc, należy rzucić palenie. Po piętnastu latach niepalenia ryzyko, że dojdzie do rozwoju raka płuc u byłych palaczy tytoniu zrównuje się z zachorowalnością u osób, które nigdy nie paliły. Palenie papierosów jest uważane za główną przyczynę raka płuc (Shutterstock) Wśród przyczyn zachorowania na raka płuc znajdują się czynniki zawodowe - narażenie na oddziaływanie szkodliwych substancji i związków chemicznych powstających przy produkcji koksu, czy gazyfikacji węgla. Na rozwój raka płuc mogą mieć wpływ również substancje zawierające ołów, beryl, chrom, nikiel, azbest, benzydynę, eter, smołę pogazową czy węglowodory aromatyczne). Wpływ mają także czynniki środowiskowe (spaliny samochodowe, smog, zanieczyszczenia powietrza) i inne substancje toksyczne wdychane do płuc. O ile powyższe czynniki nie mają istotnego znaczenia w ogólnym obrazie zachorowań na raka płuc w populacji, to jednak narażenie na nie będzie istotnie zwiększać jednostkowe ryzyko zachorowania na raka płuc. Pewne znaczenie mają też predyspozycje genetyczne. Rak płuc rozwija się poprzez niekontrolowany podział komórki macierzystej o zdolności do wielokierunkowego różnicowania. Komórka ta pochodzi z nabłonka oskrzeli, tworzącego wyściółkę tych narządów. Pod wpływem działania substancji rakotwórczych komórki ulegają mutacji i zaczynają rozwijać się w nowotwór, tworząc pierwotny guz w płucu. 2. Objawy raka płuc Rak płuc jest jednym z nowotworów charakteryzujących się najwyższą śmiertelnością. W raku płuc rokowania nie są zazwyczaj obiecujące. Spowodowane jest to w dużej mierze początkowym brakiem objawów raka płuc. Gdy już dochodzi do wystąpienia wyraźnych, niepokojących zewnętrznych objawów, rak płuca jest już zwykle na tyle rozwinięty, że nie ma szansy na jego skuteczne wyleczenie. Objawy raka płuc dzieli się na trzy grupy. Po pierwsze, wyróżnia się objawy raka płuc związane z samym wzrostem guza. Po drugie, w zaawansowanej fazie rozwoju rak płuca daje objawy związane ze swoimi przerzutami w innych tkankach i narządach. Ostatnią grupą są tzw. objawy paranowotworowe, a związane z wydzielaniem przez komórki nowotworowe pewnych substancji, zaburzających ogólną równowagę organizmu. Płytki, świszczący oddech Płytki, świszczący oddech jest jednym z wielu symptomów raka płuc. Początkowo, objaw ten może nie zostać przez pacjenta dostrzeżony. Jeśli należysz do grupy ryzyka, nie czekaj. Koniecznie udaj się na wizytę do specjalisty. Płytki, świszczący oddech pojawiający się jako skutek aktywności fizycznej, wywołujący u ciebie problemy z oddychaniem należy natychmiast skonsultować z lekarzem. Zbadaj się i wyklucz tę możliwość, bo może ocalić ci to życie. Spadek wagi Spadek wagi to kolejny symptom, który może sygnalizować chorobę nowotworową płuc. Jeśli dostrzeżesz, że twoja waga maleje, mimo, że nie uprawiasz sportu, ani nie jesteś na żadnej restrykcyjnej diecie, koniecznie porozmawiaj z lekarzem. Malejący obwód w pasie może bowiem zwiastować raka płuc. Prócz spadku wagi, mogą pojawić się również inne problemy takie jak obniżony aptetyt. W takich okolicznościach zasadne staje się podejrzenie, że to nowotwór spowodował przyspieszenie metabolizmu. Osoba zmagająca się z chorobą nowotworową często nie dostrzega żadnych zmian w swoim organizmie. Mimo to, ciało podejmuje heroiczną walkę z nowotworem. W niektórych przypadkach nierówną i bezskuteczną. Wahania nastroju Wahania nastroju to częsty problem pacjentów onkologicznych. Osoby chorujące na raka płuc mogą odczuwać irytację, zmęczenie, obojętność, złość. W wielu przypadkach to depresja tworzy codzienną rutynę chorych na raka. Symptom bywa szybko dostrzegany przez osoby spokojne, o naturze introwertycznej. Niestety, z uwagi na brak specyfiki, objaw ten jest często lekceważony. Mimo, że huśtawki nastroju często pojawiają się dopiero w zaawansowanym stadium raka płuc, wielu pacjentów uskarża się na nie już na początku choroby. Dlatego gdy tylko uznasz, że coś jest nie w porządku, nie czekaj. Szybka diagnoza to szansa na całkowite wyleczenie. Ból dłoni i palców Ból dłoni i palców to jeden ze wczesnych i najczęściej ignorowanych objawów. Niektórzy pacjenci nie mają pojęcia o tym, że to właśnie ból dłoni i palców jest jednym z pierwszych symptomów niebezpiecznej choroby. Symptom pojawia się nie tylko u osób z nowotworem płuc, ale również tych, którzy borykają się z nowotworem żołądka (dotyczy aż 35 proc. przypadków). Powodem do niepokoju powinna być skóra na dłoniach ulegająca zgrubieniu pofałdowaniu. Objaw ten świadczy o tym, że choroba nowotworowa zaburza normalną gospodarkę organizmu, a komórki skóry dłoni ulegają nadmiernej proliferacji. Ból ramion Ból ramion to kolejny z symptomów raka płuc. Większość pacjentów myli go niestety z przemęczeniem lub przeciążeniem. Dolegliwości bólowe w okolicach ramion nie zwiastują nic dobrego. Zazwyczaj sygnalizują, że doszło do rozrostu guza. Guz, który się powiększył może uciskać wierzchołek płuc oraz nerwy w okolicach pachy. Wśród innych objawów nadmienić należy również uczucie mrowienia, ból w okolicach wewnętrznej strony ramienia i dłoni. Ponadto, pacjent może odczuwać ból i wrażliwość klatki piersiowej oraz okolicy pachy. Prócz bólu ramion pacjenci mogą dostrzec u siebie inne objawy takie jak widoczne powiększenie się węzłów chłonnych, obrzęk twarzy. Częste infekcje Kiedy cierpimy na nawracające zakażenia dolnych dróg oddechowych, przebiegające z zaburzeniem upowietrzenienia części płuca, warto poddać się dokładniejszej diagnostyce. Może być to spowodowane naciekiem zamykającym światło oskrzela. Płatowe zapalenie płuca aktualnie nie występuje dość często, więc jeśli jesteśmy długoletnim palaczem tytoniu, zawsze powinniśmy zbadać się pod kątem nowotworu. Jeśli cierpimy na częste infekcje, przeziębienia, które trwają ponad 2 tygodnie, również nie powinniśmy tego bagatelizować. W przypadku, gdy mamy znacznie powiększone węzły chłonne, także warto to sprawdzić. Chroniczne infekcje w przypadku niewykrytego raka płuc oznaczają, że układ odpornościowy jest wyczerpany walką z nowotworem i stopniowo zaprzestaje obrony przed innymi patogenami. Warto zaznaczyć, że osłabiona odporność cechuje wszelkie formy nowotworów, zaś choroby dróg oddechowych są charakterystyczne szczególnie dla raka płuc. Długotrwały kaszel i krwawa flegma Długotrwały kaszel powodujący chrypę może świadczyć o chorobie płuc. Niestety wiele osób identyfikuje go jako symptom alergii lub przeziębienia i bagatelizuje problem. Kaszel związany z rakiem płuc bywa zarówno suchy, jak i mokry. Alarmujący jest długo utrzymujący się kaszel (powyżej 8 tygodni) bez wyraźnej przyczyny. Zwykle występuje on w ciągu dnia, jednak część osób uskarża się na kaszel w środku nocy – męczący i odbierający energię na wykonywanie codziennych czynności. Wiele osób lekceważy ten objaw, co prowadzi do zbyt późnego wykrycia nowotworu. Kiedy do długotrwałego kaszlu dochodzi inny objaw, tzn. krwawa flegma, należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem. Symptom nie zwiastuje nic dobrego, dlatego, jeśli widzisz choćby pojedyncze krople krwi, udaj się po pomoc specjalisty. Jeśli to nie rak, możesz mieć inny poważny problem zdrowotny. W przypadku nowotworu płuc z reguły krwawej wydzielinie towarzyszą inne niepokojące symptomy, jak permanentna gorączka lub ból w klatce piersiowej. Jeśli ilość krwi się zwiększa, natychmiast szukaj pomocy. Guz nowotworowy w płucach Najczęstszym objawem pierwotnego guza nowotworowego w płucach jest kaszel, który nie ma zdiagnozowanej przyczyny. Występuje on u większości chorych na raka płuc. U palaczy tytoniu, którzy cierpią na kaszel związany z samym paleniem, może on w przypadku wystąpienia nowotworu zmieniać charakter, co powinno być powodem do niepokoju. Pierwszym objawem raka płuc często bywa nawracające zapalenie płuc). Jeśli zapalenie płuc powtarza się po wcześniejszym wyleczeniu, to zaleca się przeprowadzenie diagnostyki pod kątem nowotworu płuc, szczególnie u osób znajdujących się w grupach ryzyka. Ból w klatce piersiowej i nudności Ból w klatce piersiowej jest jednym ze sztandarowych objawów nowotworu płuc. Jeżeli odczuwasz ból głęboko w piersi np. podczas podnoszenia przedmiotów, powinieneś zastanowić się nad wizytą u lekarza. Dolegliwości bólowe mogą pojawić się również wtedy, gdy kaszlesz lub się śmiejesz. Guz może powodować duszności na skutek zwężenia kanału oskrzeli. Chorzy mogą odczuwać ból w klatce piersiowej (jeśli nowotwór nacieka opłucną). W trakcie rozrostu guza dochodzi do ucisku na okoliczne tkanki i zakończenia nerwowe. Guz umiejscowiony w szczycie płuca objawiać się bólem barku. Zdarza się także kaszlenie i plucie krwią, które zawsze jest niepokojącym objawem i powinno być skonsultowane z lekarzem. Dość specyficzne objawy dają przerzuty raka płuc w obrębie klatki piersiowej. Jeśli dojdzie do przerzutów do serca i osierdzia, to może występować zaburzenie rytmu pracy serca. Jeśli dojdzie do przerzutów do opłucnej lub ściany klatki piersiowej, to miejsca te staną się bolesne. Przerzuty raka płuc do węzłów śródpiersiowych mogą powodować porażenie nerwu krtaniowego, co powoduje powstawanie chrypki. Jeśli przerzuty raka płuc mają charakter zaawansowany w obrębie klatki piersiowej, to mogą powodować tzw. zespół żyły głównej górnej (SVCS, ang. superior vena cava syndrome). Jest to stan nagły, w którym dochodzi do zablokowania przepływu krwi w żyle głównej górnej, czyli w naczyniu, którym krew powraca do serca z górnej części ciała, głównie z głowy. Dochodzi do obrzęku i zaczerwienienia szyi i twarzy, żyły w tym rejonie ulegają widocznemu poszerzeniu. Chory kaszle, odczuwa silną duszność, nudności, zaburzenia postrzegania i świadomości, w końcu popada w śpiączkę. W wypadku wystąpienia tego zespołu jako powikłania nowotworu płuca wykonuje się chemioterapię lub radioterapię w celu zmniejszenia masy guza i uwolnienia żyły. Jeśli stan chorego na raka jest bardzo ciężki, zagrażający życiu, można spróbować ominąć miejsce uciskane w obrębie żyły lub wprowadzić do niej stent, który rozszerza światło żyły, co umożliwi przeżycie do chwili ewentualnego doprowadzenia do remisji guza. Ginekomastia Ginekomastia to kolejny z objawów raka płuc. Schorzenie to oznacza przerost piersi u mężczyzn. Jeśli pacjent zauważy u siebie powiększenie piersi, powinien skonsultować się jak najszybciej z lekarzem. Symptom ten oznacza, że nowotwór sieje spustoszenie w układzie hormonalnym, powodując jego nieprawidłowe działanie i wydzielanie się hormonów w ilości nieadekwatnej do płci, w tym przypadku estrogenów. Ból głowy i kości Bardziej nieswoiste objawy raka płuc powodować będą przerzuty odległe, tzn. do oddalonych narządów i tkanek. W przebiegu raka płuc najczęściej zajmowane są mózg, wątroba i kości. Zajęcie mózgu dawać będzie szereg objawów neurologicznych, których obraz uzależniony jest od skali i dokładnej lokalizacji przerzutów, najczęstsze to ból głowy, napady drgawek, padaczka zaburzenia osobowości. Przerzuty do wątroby powodować będą ból brzucha, nudności, osłabienie apetytu, chudnięcie oraz żółtaczkę. Przerzuty do kości mogą wywoływać przewlekłe bóle kości oraz tzw. złamania patologiczne, czyli złamania kości, do których dochodzi w sytuacjach, w których zdrowa, silna kość pęknąć nie powinna. Nowotwór płuc najczęściej daje przerzuty do kości, jeśli więc odczuwasz bolesność pleców lub bioder, równocześnie z bólem w klatce piersiowej, koniecznie zgłoś się na badania. Objawy paranowotworowe Najszerszy jest zbiór możliwych objawów paranowotworowych, związanych z wydzielaniem przez komórki nowotworowe substancji, które zaburzają funkcjonowanie innych tkanek, organów czy całego systemu endokrynologicznego w organizmie. Do najczęstszych objawów raka płuc związanych z zaburzeniem gospodarki hormonalnej należą hiperkalcemia czy zespół Cushinga. Może dochodzić do zaburzenia prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego i mięśni, w postaci neuropatii obwodowych, encefalopatii, zapalenia wielomięśniowego, zespołu miastenicznego Lamberta-Eatona i innych. Zaburzeniu ulegać może również prawidłowe funkcjonowanie skóry, co objawiać się będzie rogowaceniem brunatnym, zapaleniami skóry czy charakterystycznym toczniem rumieniowatym układowym. Spośród wszystkich objawów paranowotworowych, chyba najbardziej charakterystycznym w przebiegu raka płuc są tzw. palce pałeczkowate. Dochodzi do pogrubienia paliczków dystalnych (czyli ostatnich kości palców) oraz przemieszczenia i zniekształcenia paznokci, które robią się owalne i wypukłe (jak szklana osłona zegarka na rękę – stąd mówi się o paznokciach zegarkowych). Objaw ten związany jest z gorszym funkcjonowaniem układu oddechowego, skutkującym przewlekłym niedotlenieniem końcówek palców. 3. Diagnostyka raka płuc Rozpoznanie pierwotnego raka płuc jest bardzo trudne. Większość objawów raka płuc jest dość nieswoista i wymaga różnicowania z wieloma innymi możliwymi schorzeniami. Często potrzebna jest dłuższa obserwacja szpitalna oraz przeprowadzenie całej serii badań. Dobra diagnostyka raka płuc jest niezwykle istotna, ponieważ jedynie wczesna diagnoza raka płuc i wczesne podjęcie właściwego leczenia dają lepsze rokowania w raku płuc. Niestety, w większości przypadków rak płuc jest wykrywany w zaawansowanym stopniu rozwoju, co redukuje szanse przeżycia. Pierwotny rak płuc wymagają diagnostyki różnicowej głównie z gruźlicą, guzami łagodnymi oraz ogniskami nowotworowymi wtórnymi, tj. przerzutami pochodzącymi od nowotworów złośliwych z innych narządów. Kluczowe jest nie tylko ustalenie rodzaju nowotworu, ale również jego stopnia zaawansowania oraz faktu wystąpienia ewentualnych przerzutów, zarówno lokalnych, w obrębie klatki piersiowej, jak i odległych. Pozwala to w racjonalny sposób dobierać najodpowiedniejszą terapię do indywidualnej sytuacji każdego chorego. Pierwszym badaniem wykonywanym rutynowo w przypadku podejrzenia raka płuc jest badanie RTG klatki piersiowej. Pozwala ono wstępnie zobrazować położenie i zasięg występowania guza nowotworowego w płucach. Co ważne, nawet prawidłowy obraz płuc w badaniu RTG nie wyklucza rozwijania się raka we wczesnym stadium. Bardziej dokładnym narzędziem diagnostycznym w wykrywaniu, ocenie stopnia zaawansowania oraz faktu i lokalizacji wystąpienia ewentualnych przerzutów jest tomografia komputerowa. Wynik tomografii również nie jest jednak do końca pewny. Trudno jest bowiem zdiagnozować niewielkie naciekanie w obrębie klatki piersiowej, podobnie ocena wystąpienia przerzutów do węzłów chłonnych dokonywana jest na podstawie kryterium ich wielkości, co jest dość zwodnicze. Węzły mogą być zarówno stosunkowo małe w obecności przerzutów, jak i powiększone na skutek innej przyczyny niż przerzuty nowotworu. Najlepsze wyniki daje diagnostyka przy użyciu technologii PET – pozytonowej tomografii emisyjnej. Pacjent otrzymuje dożylnie pewną dawkę płynu fizjologicznego, najczęściej glukozy, zawierającą napromieniowane cząsteczki o krótkim okresie rozpadu – radioznaczniki PET. Obrazowanie metabolizmu glukozy umożliwia z dużą dokładnością ocenę miejsc objętych obecnością komórek rakowych. Pozwala to jednoznacznie stwierdzić, czy i w jakim zakresie występują u pacjenta przerzuty, co stanowi klucz do zaproponowania odpowiedniej terapii. Ponadto, dokładna znajomość lokalizacji komórek nowotworowych jest nieocenioną pomocą przy radioterapii, która może być skierowana precyzyjnie w komórki rakowe. Rezonans magnetyczny nie jest standardowo wykorzystywany w diagnostyce raka płuc, jako że jego dokładność w badaniu tego nowotworu nie jest wyższa od tomografii komputerowej. Leczenie raka płuc należy rozpocząć od wykonania diagnostyki histologicznej, gdyż to dokładne rozpoznanie typu nowotworu decyduje o dalszym sposobie leczenia. Najprostszą metodą pobrania komórek z płuc, jednocześnie skuteczną w wykrywaniu niektórych typów nowotworów, jest pobranie plwociny. W ten sposób możliwe jest zdiagnozowanie przede wszystkim guzów zlokalizowanych w okolicy oskrzeli. W przypadku zlokalizowania guza w obwodowej części płuc właściwsza jest biopsja przezskórna, gdzie lekarz wbija się cienką igłą w celu pobrania komórek nowotworu bezpośrednio z płuc. Innym sposobem uzyskania wycinków guza płuc jest przeprowadzenie bronchoskopii. Jest to badanie dróg oddechowych przy użyciu endoskopu – aparatu wyposażonego w bardzo małą kamerę wideo oraz dodatkowe elementy, pozwalające na pobranie wycinków tkanek z dróg oddechowych. Taka biopsja wykonywana jest, gdy guz lokalizuje się wewnątrzoskrzelowo, zbyt daleko od ściany klatki piersiowej, by można było nakłuć go od zewnątrz. Najczęstszym rodzajem nowotworu złośliwego płuc jest rak płaskonabłonkowy (ang. squamous cell carcinoma), odpowiedzialny za 40 proc. wszystkich przypadków nowotworów pierwotnych płuc. Jego występowanie jest bardzo silnie skorelowane z narażeniem na wdychanie dymu tytoniowego. Lokalizuje się w nabłonku oskrzeli. W pierwszej kolejności dochodzi do dysplazji komórek wyściełających oskrzela, a następnie rozwoju raka śródnabłonkowego. Nowotwór rozwija się wolno. Ponieważ jest zlokalizowany w oskrzelach, może powodować duszności, zamykając ich światło. Ponadto jego komórki złuszczają się, przez co mogą być obecne w plwocinie i wykryte jej cytologicznym badaniem. Drugą najczęstszą postacią raka płuc jest gruczolakorak (ang. adenocarcinoma), który stanowi 30 proc. wszystkich nowotworów pierwotnych płuc. Rak ten jest nisko skorelowany z narażeniem na palenie dymu tytoniowego i stosunkowo często występuje u kobiet. Stanowi on większy odsetek wszystkich zachorowań w tych krajach, gdzie palenie tytoniu jest mało popularne. Sam gruczolakorak przyjmuje kilka postaci, które mogą drastycznie różnić się swoim przebiegiem klinicznym. Rak wielkokomórkowy (ang. large cell carcinoma) jest najrzadszym typem raka płuc, stanowi około 10 proc. wszystkich przypadków. Zlokalizowany może być w każdej części płuc, ale najczęściej występuje w oskrzelach średnich i dużych. Najbardziej zjadliwą formą raka płuc jest rak drobnokomórkowy (ang. small cell lung carcinoma). Charakteryzuje się bardzo szybkim wzrostem I stosunkowo szybkim wytwarzaniem przerzutów do odległych narządów. Najczęściej przerzutami raka płuc zajęte są wątroba, kości oraz mózg. U większości chorych stwierdza się w momencie rozpoznania odległe przerzuty, co praktycznie wyłącza szansę wyzdrowienia i leczenie ma charakter przedłużania życia. Podobnie, jak w przypadku raka płaskonabłonkowego, jest to postać silnie skorelowana z paleniem, czy narażeniem na wdychanie dymu tytoniowego. 4. Leczenie raka płuc Sposób leczenia raka płuc zależy przede wszystkim od rodzaju nowotworu, jego stopnia zaawansowania oraz ogólnego stanu zdrowia chorego. Leczenie raka drobnokomórkowego przebiega całkowicie odmiennie od terapii pozostałych typów raka płuc (wielkokomórkowego, płaskonabłonkowego i gruczolakoraka), które w skrócie nazywamy zbiorczo rakiem niedrobnokomórkowym. Leczenie niedrobnokomórkowego raka płuc we wczesnych jego stadiach rozwoju sprowadza się do zabiegu chirurgicznego. Dokonuje się wycięcia płata płuc lub całego płuca, w zależności od umiejscowienia i stopnia proliferacji guza. Wycina się również okoliczne węzły chłonne lub wykonuje ich biopsję, w celu określenia prawdopodobieństwa wystąpienia przerzutów do innych tkanek. Leczenie operacyjne tego typu raka płuc daje najwyższe szanse przeżycia. Nawrót raka płuc występuje u mniej więcej połowy chorych, a śmiertelność okołooperacyjna waha się w granicach kilku procent poddanych zabiegowi. Niestety, niewielu chorych kwalifikuje się do niego w chwili rozpoznania raka płuc, ze względu na zwykle późny moment diagnozy i duże jego rozprzestrzenienie. Jeśli stopień zaawansowania choroby nowotworowej jest niski, to pacjent wciąż może nie kwalifikować się do zabiegu usunięcia płata płuc, jeśli jego ogólny stan zdrowia jest zły, w szczególności jeśli schorowane są układ sercowo-naczyniowy i oddechowy. W tych przypadkach chory ma bowiem nieduże szanse na przetrwanie obciążenia dla organizmu, jakim jest duża operacja i znieczulenie ogólne. Po wykonaniu zabiegu chirurgicznego stosuje się nieraz skojarzoną radioterapię bądź chemioterapię. Pozwala to zmniejszyć szansę na wystąpienie odległych przerzutów po zabiegu, co przekłada się na wydłużenie średniego czasu przeżycia pacjentów. U chorych, którzy ze względu na stopień zaawansowania choroby nie kwalifikują się do zabiegu chirurgicznego, stosuje się standardowo radioterapię. Skojarzenie radioterapii z chemioterapią wydłuża czas przeżycia, ale powoduje większą toksyczność w początkowym okresie leczenia raka, przez co nie jest zalecane u pacjentów w złym ogólnym stanie zdrowia. Niestety terapia raka płuc u pacjentów niekwalifikujących się do zabiegu operacyjnego ma charakter paliatywny, wydłużający życie i jego jakość. Odsetek pacjentów cierpiących na niedrobnokomórkowego raka płuc, którzy nie kwalifikują się do operacji, a którzy przeżyli 5 lat od chwili rozpoczęcia leczenia raka, wynosi zaledwie ok. 3 proc. Dla porównania, odsetek pięcioletnich przeżyć u pacjentów poddanych zabiegowi operacyjnemu wynosi nawet 35 proc. Nieco inaczej wygląda leczenie raka drobnokomórkowego płuc. Jest on formą raka bardziej agresywną, ale jednocześnie stosunkowo dobrze reagującą na chemioterapię. Z tego powodu nie stosuje się operacyjnego leczenia raka, a jedynie chemioterapię. Pod wpływem leków uzyskuje się znaczący odsetek remisji choroby, a u części chorych nawet całkowite zniknięcie zmian nowotworowych – całkowitą remisję. Rekomendowane przez naszych ekspertów Jeśli rak płuc występuje w formie ograniczonej, czyli nie dał jeszcze widocznych przerzutów do innych tkanek, w celu zwiększenia skuteczności leczenia raka stosuje się ponadto radioterapię, napromieniowując miejsce wystąpienia pierwotnego guza oraz okolicznych węzłów chłonnych. Jeśli postęp leczenia raka jest bardzo dobry i dojdzie do całkowitego zaniku pierwotnego guza, można dodatkowo zastosować radioterapię mózgu, która istotnie zmniejsza szansę na wystąpienie przerzutu do centralnego układu nerwowego. 5. Przerzuty raka płuc Komórki nowotworowe, niezależnie od jej typu histologicznego, mają ogromną zdolność do nieograniczonych podziałów bez kontroli organizmu. Odbywa się to szybciej i bardziej ekspansywnie, niż ma to miejsce w przypadku niezmienionych chorobowo komórek. Zanim choroba da pierwsze objawy, dochodzi często do wędrowania pojedynczych komórek do zupełnie odległych części organizmu. W taki sposób dochodzi do przerzutów nowotworowych. Rozrastający się guz nowotworowy stopniowo upośledza funkcje tkanek, aż do pełnego wyniszczenia organizmu. Komórki nowotworowe zaczynają dzielić się zupełnie poza mechanizmami kontrolującymi podziały komórkowe w tkankach zdrowych. Staje się autonomicznym tworem, nastawionym na wzrost, kosztem otaczających go tkanek. Nowotwór płuc może dawać bardzo odległe przerzuty. Nie jest to reguła, wiele zależy od typu zmian nowotworowych. Przerzuty mogą pojawiać się w mózgu, co często doprowadza do takich objawów jak ból głowy, zaburzenia równowagi, drgawki i zmiany w zachowaniu. 6. Rokowania Niestety, wystąpienie raka płuc w formie drobnokomórkowej wiąże się z bardzo złym rokowaniem. Jeśli rak drobnokomórkowy zdążył dać przerzuty, to leczenie raka ma charakter wyłącznie paliatywny, bez podjęcia leczenia chorzy przeżywają zwykle kilka tygodni od rozpoznania. Przy podjętym leczeniu odsetek pięcioletnich przeżyć jest praktycznie zerowy. Jeśli rak płuc występuje w formie ograniczonej do jednego płatu płuca, to odsetek pięcioletnich przeżyć nadal wynosi zaledwie 5 proc., pomimo podjęcia terapii. Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy Fot: PIXOLOGICSTUDIO/SCIENCE PHOTO LIBRARY / Przerzuty do mózgu to sygnał o znacznym zaawansowaniu pierwotnej choroby nowotworowej. Stwierdzenie ich w badaniach obrazowych jest czynnikiem niekorzystnym rokowniczo w każdym raku. Przerzuty do mózgu wymagają więc szybkiej interwencji. W nowotworach, takich jak czerniak, rak sutka czy rak płuc, przerzuty do mózgu objawiają się najczęściej. Do typowych dolegliwości należą: nudności, wymioty, bóle głowy oraz zaburzenia neurologiczne. Przerzuty do mózgu – w jakich chorobach się pojawiają? Przerzuty do mózgu to najczęstsze powikłanie choroby nowotworowej – szacuje się, że dotyczą od 20 do 40% chorych. Nieprawidłowe komórki przedostają się z ogniska pierwotnego do ośrodkowego układu nerwowego drogą naczyń krwionośnych, gdzie namnażają się, tworząc nową zmianę. Zmiany mogą pojawiać się niemal we wszystkich nowotworach złośliwych. Najczęściej obserwuje się przerzuty do mózgu u chorych na raka płuc (drobnokomórkowy rak płuca to najczęstsze rozpoznanie histologiczne). Na drugim miejscu plasują się rak sutka i jelita grubego. Przerzuty do mózgu dość często pojawiają się w czerniaku oraz w raku nerki. Miejsca, w których dojdzie do rozwinięcia się zmian, zależą od typu nowotworu. Przerzuty czerniaka do mózgu najczęściej lokalizują się w płatach skroniowych i czołowych, natomiast raka niedrobnokomórkowego płuca – w płatach potylicznych. W przypadku raka sutka przerzuty do mózgu zwykle rozwijają się u chorych z cechą HER2 w badaniach molekularnych. Przykładem zmiany, która może imitować przerzuty do mózgu jest chłoniak. Zobacz także: Rodzaje, rokowania i leczenie nowotworów złośliwych Przerzuty do mózgu – objawy W przypadku stwierdzenia obecności przerzutów do mózgu niezbędna jest szybka interwencja ze względu na możliwość pojawienia się objawów neurologicznych oraz zaburzeń związanych ze wzrostem ciśnienia śródczaszkowego i bezpośrednim zagrożeniem życia. Zmiany rosną szybko, dając o sobie znać, a okres bez dolegliwości jest krótki. Czasami objawy przerzutów do mózgu pojawiają się szybciej niż te wywołane przez ognisko pierwotne. Główne objawy występujące przy przerzutach do mózgu to: bóle głowy, nudności, wymioty, zaburzenia psychiczne, drgawki, dolegliwości zależne od lokalizacji – tzw. objawy ogniskowe – niedowłady, zaburzenia czucia, problem z oddawaniem moczu oraz stolca, zaburzenia w zakresie funkcjonowania zmysłów, najczęściej problemy z widzeniem. Zaobserwowanie nowych objawów neurologicznych jest wskazaniem do wykonania badań obrazowych. W dolegliwościach wymagających szybkiej interwencji wskazana jest tomografia komputerowa (TK), natomiast metodą diagnostyczną z wyboru w przypadkach stabilnych jest rezonans magnetyczny (MRI) z kontrastem. Przy podejrzeniu przerzutów do mózgu wykonuje się również cytologię płynu mózgowo-rdzeniowego, w którym zaobserwować można komórki nowotworowe. W przypadku drobnokomórkowego raka płuc przerzuty do mózgu objawiają się równolegle do dolegliwości pierwotnego ogniska lub przed nimi. Z tego względu zawsze przy podejrzeniu tej choroby już na samym początku wykonuje się badania obrazowe. Zobacz film i dowiedz się więcej o pracy mózgu i nowotworach, które mogą się rozwinąć w jego obrębie: Zobacz film: Co przyczynia się do rozwoju glejaka? Źródło: x-news Przerzuty do mózgu – leczenie Strategią leczniczą w przerzutach do mózgu jest terapia objawowa oraz radykalna. W celu łagodzenia dolegliwości stosuje się kortykosteroidy zmniejszające obrzęk mózgu, preparaty przeciwdrgawkowe oraz inne metody łagodzące deficyty neurologiczne. Podjęcie terapii przyczynowej w przypadku obecności przerzutów w mózgu zależy od takich czynników, jak ich ilość, umiejscowienie, wielkość oraz stan ogólny chorego, a także typ histologiczny nowotworu. W tym celu wykorzystuje się radioterapię, chirurgię oraz chemioterapię. Mnogie objawowe zmiany są poddawane napromienianiu na cały obszar mózgu (WBRT). Wydaje się jednak, że takie postępowanie nie zawsze jest skutecznie i coraz częściej się od niego odstępuje. Największe korzyści z leczenia odnoszą pacjenci cierpiący na drobnokomórkowego raka płuc. Najbardziej preferowana metoda leczenia przerzutów do mózgu – radioterapia stereotaktyczna – jest skuteczna w przypadku pojedynczych zmian u chorych w dobrym stanie ogólnym. Zamiennie wykonuje się także zabiegi neurochirurgiczne. Chemioterapia natomiast odgrywa rolę jedynie w przypadku nawrotu przerzutów do mózgu. Przerzuty do mózgu – rokowania Stwierdzenie przerzutów do mózgu w wyniku choroby nowotworowej jest rozpoznaniem poważnym, źle rokującym dla pacjenta. Bez podjęcia odpowiedniej terapii długość życia od momentu diagnozy szacuje się na 1–2 miesiące. W przypadku agresywnego leczenia przerzutów do mózgu czas przeżycia wydłuża się o ponad rok. Odsetek osób, które dotrwają do 5 lat od terapii, jest wciąż bardzo niski, choć ciągły postęp medycyny daje szansę na poprawę rokowania w przyszłości. Bibliografia: 1. Jenkinson Management of cerebral metastasis: Evidence-based approach for surgery, stereotactic radiosurgery and radiotherapy. European Journal of Cancer, 2011; 47: 649–655. 2. Nguyen T., Przerzuty do mózgu. Neurologia po Dyplomie 2010; 5 (6): 68–80. 3. Pazdur R., Nowotwory złośliwe – postępowanie wielodyscyplinarne. Tom 2. Czelej. Lublin 2012, 445–447.

przerzuty do mózgu rak płuc