Astma (łac. asthma), inaczej dychawica oskrzelowa jest schorzeniem wieloczynnikowym i wielogenowym. Oznacza to, że obserwuje się jej różne fenotypy, to jest grupy charakteryzujące się wspólną kombinacją cech charakterystycznych. Z uwagi na ich mnogość wyróżnia się dużą liczbę czynników ryzyka astmy, zarówno genetycznych, jak Kaszel − najczęstszy objaw astmy. Suchy, napadowy, męczący, nie związany z przeziębieniem występuje w nocy lub po wysiłku. Należy pamiętać, że może być jedynym objawem, tzw. kaszlowy wariant choroby. Kaszel jest dominującym objawem astmy dziecięcej. 3. Duszność − stanowi podstawowy objaw choroby. atopowa i zależna od infekcji astma oskrzelowa o lekkim i umiarkowanym nasileniu w fazie zaostrzenia u dzieci i osób dorosłych w wieku poniżej 45 lat; astma oskrzelowa w fazie remisji z objawami możliwego zaostrzenia w celu jej zapobiegania. Przeciwwskazania: wiek starszy niż 42-45 lat; aktywny proces infekcyjno-zapalny dowolnej lokalizacji; Napisano Październik 29, 2013. Margaretka_555 AdCort to suplement z polecany przy używaniu sterydów na astmę. Minimalizuje negatywne skutki brania sterydów. To jest suplement diety, raczej Test kontrolny w astmie. 3. Interpretacja wyników testu kontroli astmy. 1. Rodzaje astmy. Dostępnych jest kilka testów kontroli astmy, składających się z różnej liczby pytań dotyczących różnych okresów czasu. Najpopularniejszy jest Test Kontroli Astmy (ACT) i Test Kontroli Astmy Dzieci (C-ACT) przeznaczony dla dzieci od 4. do 11 Jeśli chodzi o dawkę i częstotliwość stosowania preparatu, ustala to lekarz. Dorośli oraz młodzież w wieku powyżej 14 lat zwykle stosują 2,0 ml (40 kropli) 3 do 4 razy na dobę. Dzieci w wieku od 6 do 14 lat — 1,0 ml (20 kropli), zaś dzieci w wieku poniżej 6 lat od 0,4 do 1,0 ml (8 - 20 kropli). RSmliv. Nawet u 90 proc. dorosłych astmatyków ich chorobę można było wykryć jeszcze wtedy, kiedy chodzili do przedszkola. Opóźnienie diagnozy i zaniechanie leczenia na tym wczesnym etapie choroby to zmniejszenie szansy, że rozwój płuc będzie prawidłowy. To zaś wróży kolejne kłopoty. Wbrew pozorom astma u dzieci to częsta choroba. W Polsce choruje na nią około 5—10 proc. dzieci. Oznacza to, że jedno na 10—20 dzieci ma astmę, przy czym wiele z nich długo leczonych jest antybiotykami z powodu „nawracających infekcji dróg oddechowych”. Niepotrzebnie i ryzykownie. Na astmę częściej chorują mali mieszkańcy miast niż wsi i częściej choroba ta dopada chłopców niż dziewczynki. Niestety, z uwagi na trudności diagnostyczne u małych pacjentów, astma jest często późno rozpoznawana. To duża strata dla dzieci, bo ta choroba, nieleczona, zaburza rozwój układu oddechowego i prowadzić może do nieodwracalnych zmian. Jak tłumaczy prof. Bolesław Samoliński, z Zakładu Profilaktyki Zagrożeń Środowiskowych i Alergologii WUM wykształcenie się u dzieci właściwej liczby pęcherzyków płucnych zmniejsza w późniejszym wieku ryzyko wystąpienia astmy o ciężkim przebiegu oraz chorób współistniejących (np. przewlekłej obturacyjnej choroby płuc). Dlaczego trudno rozpoznać astmę u dzieci Nie jest prosto u przedszkolaka postawić diagnozę astmy, a to dlatego, że u małych dzieci trudno wykonać wiarygodną spirometrię. To właśnie spirometria spoczynkowa (czyli bez uprzedniego podania leków rozkurczających oskrzela) jest podstawą diagnozowania (lub wykluczenia) astmy w późniejszym wieku. Badanie to jednak wymaga dobrej współpracy pacjenta i jego umiejętności kontrolowania wdechów i wydechów. U małych dzieci jest to niemożliwe. Grono kanadyjskich ekspertów, które przygotowało wytyczne dla lekarzy ułatwiające im diagnozowanie astmy u dzieci postuluje zatem, by chorobę tę diagnozować na podstawie rzetelnie udokumentowanych objawów obturacji dróg oddechowych oraz ustępowania ich pod wpływem leków przeciwastmatycznych. Co to jest obturacja To upośledzenie przepływu powietrza w drogach oddechowych wynikające ze zmniejszenia ich drożności, co przejawia się odczuciem duszności (np. kaszlem lub świszczącym oddechem). W astmie często występuje zjawisko świszczącego wydechu, który czasami można wysłuchać jedynie za pomocą stetoskopu. Oczywiście lekarz powinien też wykluczyć inne niż astma powody obturacji dróg oddechowych. Takie objawy mogą być na przykład efektem wrodzonych wad anatomicznych czy… połknięcia przez dziecko malutkiego przedmiotu, który zamiast do żołądka, trafił do drzewa oskrzelowego. W procesie diagnostycznym lekarz uwzględnia ponadto istotne informacje o predyspozycjach dziecka. Na przykład na astmę narażone jest bardziej dziecko, u którego stwierdzono już wcześniej alergię pokarmową lub skórną (przejawiającą się na przykład atopowym zapaleniem skóry w reakcji na alergen) niż dziecko, które nie miało takich dolegliwości. Ryzyko zachorowania na astmę wzrasta też wtedy, gdy rodzic czy rodzice dziecka mają zdiagnozowaną astmę lub alergię. Czy objawem astmy u dziecka jest kaszel? Nie. Tak jest u dorosłych. Eksperci zaznaczają, że u dzieci to najczęściej stwierdzany i zgłaszany objaw obturacji, ale niejedyny. U dzieci – jak podkreślają – kaszel „nie jest swoisty dla astmy oskrzelowej”. Istotą są pojawiające się u dziecka, nawet krótkotrwałe epizody duszności. Oraz świszczący oddech”. Świszczący oddech Eksperci podkreślają, że istotnym kryterium rozpoznania astmy u dzieci, często nieuchwytnym bez dokładnego badania stetoskopem, jest świszczący oddech, przede wszystkim w fazie wydechu. Jest to również sygnał, że płuca dziecka są zagrożone. „Epizody świszczącego oddechu we wczesnym okresie życia wiążą się z pogorszeniem czynności płuc w 6. roku życia, które zazwyczaj utrzymuje się do wieku dorosłego. Mimo że u 60 proc. dzieci w wieku przedszkolnym epizody świszczącego oddechu ustępują przed ukończeniem 6. roku życia, to często utrzymują się one do wieku dorosłego lub nawracają” – czytamy w wytycznych. Nawracające infekcje dróg oddechowych u dziecka Małe dzieci dopiero kształtują swoją odporność, w związku z tym chorują zdecydowanie częściej niż dzieci w wieku szkolnym i dorośli. Jednak jeśli dziecko co i rusz boryka się z jakąś infekcją dróg oddechowych, powinno to wzbudzić czujność rodziców (i lekarza). Internista i alergolog prof. Piotr Kuna z Łódzkiego Uniwersytetu Medycznego ostrzega, że chociaż przeważająca liczba chorych na astmę zaczyna chorować na nią w pierwszych trzech latach życia, to wciąż właśnie wtedy najczęściej dochodzi do błędów diagnostycznych, a w konsekwencji – terapeutycznych. – W Polsce lekarze często rozpoznają u tych dzieci nawracające infekcje i przepisują im antybiotyki. Tylko co to za infekcje, gdzie nie ma leukocytozy, nie ma gorączki? – mówi profesor. Podkreśla, że trzeba wtedy zastanowić się, czy u dziecka nie rozwija się astma. – Jeśli tak, to tego nie leczymy antybiotykami, tylko dajemy wziewne leki. Był u mnie chłopczyk; rodzice zgłosili się do mnie, kiedy spędzał jeden tydzień w przedszkolu, a cztery – w domu, z powodu nawracających infekcji. Może nie jest teraz idealnie, ale po włączeniu leczenia wziewnymi lekami chłopiec cztery tygodnie spędza w przedszkolu, a tylko tydzień w domu – mówi lekarz. Eksperci podkreślają, że astmę trzeba leczyć – podobnie jak u dorosłych, podstawą są leki sterydowe. Nie należy się ich bać, bo dzięki nim chore na astmę dziecko może normalnie się rozwijać. Mało tego, leczona astma – choroba kojarząca się z dusznością na przykład wskutek wysiłku fizycznego – nie jest przeszkodą do uprawiania sportu, także wyczynowego! Prof. Kuna ma wśród swoich pacjentów wicemistrza świata w jednej z dyscyplin sportowych. Trafił do niego, kiedy miał 7 lat. – Wciąż przyjmuje leki na astmę, ale nie przeszkadza mu to osiągać sukcesy sportowe – mówi lekarz. Podkreśla, że w terapii astmy najistotniejsze są trzy czynniki: Przyjmowanie zaleconych leków zgodnie ze wskazaniami lekarza Nauczenie się kontrolowania swojego oddechu (dzieciom w tym celu zaleca się sporty walki, dorosłym – sporty walki lub/i jogę) Unikanie takich sytuacji, które mogą wywołać duszność (alergeny, na które uczulony jest pacjent chory na astmę, dym papierosowy, smog). Justyna Wojteczek ( Źródło: Diagnostyka i leczenie astmy u dzieci w wieku przedszkolnym. Stanowisko Canadian Thoracic Society oraz Canadian Paediatric Society, 2016, przetłumaczone i opublikowane na portalu Medycyna Praktyczna 30 maja 2016 roku Czytaj też:Kaszel i katar u dziecka? To nie musi być przeziębienie Źródło: Serwis Zdrowie PAP Astma oskrzelowa (dychawica oskrzelowa) powoduje trudności w oddychaniu. Jest wywoływana zapalną chorobą dróg oddechowych oraz ich zwężeniem. Z kolei za astmę na tle alergicznym są odpowiedzialne alergeny. Inny jej rodzaj (tzw. astma nieswoista) może być efektem dymu papierosowego, wysiłku fizycznego (nawet niezbyt intensywnego) czy infekcją. Astma oskrzelowa u dzieci może mieć podłoże genetyczne. Warto przy tym zauważyć, że skłonności do jej wystąpienia są dziedziczone. Jeżeli rodzice dziecka cierpią na astmę lub są alergikami, ich potomek jest w większym stopniu narażony na wystąpienie tej choroby. Astmy oskrzelowej nie da się wyleczyć całkowicie. Można zwalczać jej objawy. Jedynie w niektórych przypadkach dzieci wyrastają z niej w okresie dojrzewania. Dzieci chore na astmę powinny przebywać pod stałą kontrolą lekarza specjalisty, alergologa lub pulmonologa. Leki przeciwko objawom astmy działają rozkurczająco na oskrzela oraz pomagają w nagłych napadach duszności. Zobacz film: "Polacy żyją aż 7 lat krócej niż Szwedzi" 1. Jakie są objawy astmy oskrzelowej u dzieci? Sapka – powstają trudności w oddychaniu, dziecko łapczywie chwyta powietrze. Katar i łzawienie oczu. Atopowe zapalenie skóry – jeśli wykryje się je u dzieci, które nie mają jeszcze roku, może to oznaczać początek tzw. marszu alergicznego. Jest to przechodzenie od uczulenia na jeden alergen do innych uczuleń, które mogą skończyć się astmą. Zapalenie oskrzeli – dziecko zapada nie nie trzy, cztery razy w roku. Przyczyną może okazać się alergia, która często jest podłożem dla astmy oskrzelowej. Szybkie męczenie – jeśli po niewielkim wysiłku twoje dziecko odczuwa spore zmęczenie, ma trudności z oddychaniem, warto zrobić mu badania spirometryczne. Pomoże to określić szczytowy przepływ wydechowy, tzn. czy jego płuca są zaopatrywane w wystarczającą ilość powietrza. Napad duszności – trudności z mówieniem, zasinienie palców rąk i skóry wokół ust, zaburzenie tętna, szybko unosząca się klatka piersiowa, łapczywe chwytanie powietrza. Kiedy zobaczysz te objawy u dziecka, szybko podaj mu leki. Atak duszności może wywołać uczucie paniki. Wówczas należy przede wszystkim spróbować uspokoić malucha. Po takim ataku trzeba jednak jak najszybciej udać się do lekarza w celu pełnego zdiagnozowania choroby. Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy Artykuł poglądowy, przeznaczony dla lekarzy, poświęcony astmie oskrzelowej- jednej z najczęstszych chorób układu oddechowego u dzieci. W drugiej części omówiono podstawowe zasady różnicowania i klasyfikacji astmy oraz zalecenia odnośnie profilaktyki i leczenia astmy u U DZIECIIm młodsze dziecko, tym więcej przyczyn świszczącego oddechu. Do najważniejszych należą: mukowiscydoza, nawracające aspiracje mleka do drzewa oskrzelowego, zespół dyskinetycznych rzęsek, pierwotne niedobory odporności, wrodzone wady serca, wrodzone wady układu oddechowego, aspiracja ciała ważnym badaniem, służącym do wykluczenia alternatywnych przyczyn świszczącego oddechu u dziecka jest zdjęcie klatki piersiowej. Nie wolno zapominać o wykonywaniu próby potowej, zwłaszcza u dzieci z zaburzeniami ze strony układu pokarmowego i nieprawidłowym stanem odżywienia. Początek napadów świszczącego oddechu u dzieci poniżej 2 roku życia nie pozwala jednoznacznie rozpoznać astmy. Rozpoznanie to jest bardziej prawdopodobne przy stwierdzeniu alergii u rodziców i innych cech choroby alergicznej, np. atopowego zapalenia skóry - u dziecka. KLASYFIKACJA ASTMYWykazano, że klasyfikacja oparta na klinicznych wykładnikach ciężkości choroby koreluje z histopatologicznymi wskaźnikami zapalenia dróg oddechowych. Klasyfikacja ta opiera się na objawach klinicznych, zużyciu krótko działającego leku rozszerzającego oskrzela i obiektywnych parametrach czynności płuc. Klasyfikacja jest czterostopniowa. Stopień 1 – astma sporadyczna, stopień 2 – astma przewlekła lekka, stopień 3 – astma przewlekła umiarkowana, stopień 4 – astma przewlekła ciężka. Jeżeli chory w chwili oceny już jest leczony, klasyfikację przeprowadza się w oparciu o stosowane dotąd leczenie i aktualne objawy CHORYCHEdukacja chorych jest procesem ustawicznym. Chory powinien zaakceptować swoją chorobę, ale nie przyzwyczajać się do dolegliwości. Systematyczne leczenie przeciwzapalne w astmie pozwala zdecydowanej większości chorych na prowadzenie normalnego życia i na dowolną aktywność fizyczną. Pacjent powinien nauczyć się kontrolować swoją chorobę i doraźnie modyfikować leczenie w sytuacjach ASTMYPrzebieg astmy należy oceniać na podstawie objawów, parametrów czynności płuc i zapotrzebowania na leki. Ważną i praktycznie użyteczną metodą jest codzienny pomiar wartości EKSPOZYCJI NA CZYNNIKI RYZYKAInterwencja farmakologiczna nie wyczerpuje możliwości leczenia astmy. Należy dążyć do zapobiegania chorobie i jej zaostrzeniom. W przypadku astmy sezonowej istotne jest wykrycie alergenów, wyzwalających zaostrzenie choroby. Skórne testy i w uzasadnionych przypadkach badanie specyficznych IgE w surowicy służą do wykrycia uczulających alergenów. Program prewencji pierwotnej zakłada brak kontaktu dziecka z potencjalnie uczulającymi alergenami już w okresie praktyce próbowano stosować dietę hipoalergiczną u ciężarnych matek, ale obecnie ten sposób postępowania nie jest zalecany. Po urodzeniu dziecka najlepszym sposobem prewencji pierwotnej jest karmienie naturalne. Nie ma zgodności poglądów co do wpływu zakażeń wirusowych na rozwój astmy. Wydaje się nawet, że nawracające infekcje wirusowe, ale inne niż zakażenia dolnych dróg oddechowych, mogą chronić przed rozwojem na dym tytoniowy, zarówno w łonie matki jak i po urodzeniu, zwiększa ryzyko chorób przebiegających ze świszczącym oddechem. Cenną metodą prewencji wtórnej jest immunoterapia swoista, która może zapobiec rozwinięciu się astmy. Prewencja trzeciorzędowa polega na unikaniu alergenów pogarszających przebieg astmy, np. niektórych pokarmów, leków, alergenów wewnątrz leczeniu astmy, która jest przewlekłym schorzeniem zapalnym oskrzeli, należy przede wszystkim stosować przeciwzapalne leki kontrolujące chorobę. Do leczenia zaostrzeń choroby służą leki stosowane doraźnie. Glikokortykosteroidy są obecnie najskuteczniejszymi lekami przeciwzapalnymi w leczeniu astmy. Powodują one poprawę czynności płuc, zmniejszają nadreaktywność oskrzeli, objawy choroby oraz częstość i ciężkość zaostrzeń. Ponadto poprawiają jakość razie zaostrzenia choroby, zamiast zwiększania dawki glikokortykosteroidu wziewnego, należy dołączyć inny lek kontrolujący chorobę. Dołączenie leku z grupy długo działających beta2 – mimetyków zmniejsza objawy astmy, w tym nocne, poprawia czynność płuc i zmniejsza częstość stosowania krótko działających beta – mimetyków. Nedokromil sodu stosowany może być stosowany zapobiegawczo przed wysiłkiem fizycznym lub ekspozycją na zimne powietrze, jeżeli te czynniki są przyczyną skurczu oskrzeli. Teofilina o przedłużonym uwalnianiu stosowana przewlekle w niedużych dawkach wywiera efekt przeciwzapalny. Ze względu na możliwość działań ubocznych, leczenie teofiliną powinno być nadzorowane przez okresowy pomiar stężenia leku we krwi. Rola leków przeciwleukotrienowych jest przedmiotem badań. U niektórych chorych dołączenie leku przeciwleukotrienowego pozwoliło na zmniejszenie dawki wziewnego glikokortykosteroidu. Wygodna i w pełni akceptowana, zwłaszcza przez dzieci, jest doustna forma tego leku. Leki przeciwhistaminowe mogą wywierać korzystny wpływ u pacjentów z astmą i towarzyszącym nieżytem nosa. Immunoterapia swoista jest skuteczną metodą leczenia chorych na astmę, lecz decyzję o podjęciu tej formy leczenia powinien podjąć doświadczony stosowane doraźnie w leczeniu astmy powodują szybkie ustąpienie duszności. Do tej grupy leków należą: szybko działające beta2 – mimetyki wziewne, leki przeciwcholinergiczne, teofilina krótkodziałająca, a także doustne w leczeniu astmy jest leczenie stopniowe. Po osiągnięciu i utrzymaniu kontroli astmy przez co najmniej 3 miesiące należy spróbować zmniejszyć intensywność leczenia aż do ustalenia minimalnego zapotrzebowania na leki kontrolujące chorobę. U większości chorych na astmę sporadyczną, zaleca się stosować jedynie szybko działający beta2 – mimetyk wziewny. Astma przewlekła w postaciach: lekkiej, umiarkowanej i ciężkiej, wymaga codziennego stosowania glikokortykosteroidu wziewnie we właściwych dawkach. Glikokortykosteroid powinien być podawany z beta2 – mimetykiem długo rozszerzającym oskrzela, ze względu na korzystny wzajemny patomechanizm tych leków i kliniczną synergię działania w farmakoterapii astmy u dzieci zasadniczo nie różnią się od obowiązujących u dorosłych. U dzieci z rozpoznaną astmą należy wcześnie włączyć leczenie przeciwzapalne (glikokortykosteroidy wziewnie), dla osiągnięcia dobrej kontroli astmy. Kromony nie nadają się do tego celu. Ważnym zagadnieniem jest wybór odpowiedniego sposobu podawania dziecku leku. Najmłodszym dzieciom z astmą leki wziewne powinny być podawane przez tubę lub w nebulizacji. Ten sposób podawania leków minimalizuje ogólnoustrojowe działanie glikokortykoidów. Przyjmuje się, że bezpieczna dla dziecka z astmą dobowa dawka glikokortykoidu w postaci aerozolu nie powinna przekroczyć 400 ug. Artykuły Rozpoznanie astmy oskrzelowej nie należy do zadań łatwych. Astmę oskrzelową jest podobnie jak astmę ciężko rozpoznać. Nie daje jednoznacznych objawów, jednak powtarzające się uporczywe objawy można obserwować u dziecka przez wiele lat, zanim postawi... Ciekawość, chęć spróbowania czegoś nowego - to dlatego większość dzieci zaczyna palić. Tak samo sytuacja wygląda w przypadku dzieci z astmą. Badanie przedstawione na dorocznej konferencji Amerykańskiej Szkoły Alergii, Astmy i Immunologii (American... Astma to przewlekła choroba zapalna dróg oddechowych. Na świecie na astmę choruje ponad 300 milionów ludzi, a w samej Polsce ok. 2 miliony. Choroba może pojawić się w każdym wieku. U małych dzieci jest ona trudna do rozpoznania, ponieważ nie... Kwiaty to ozdoba domu. Niestety część z nich jest trująca. Na jakie rośliny warto zwrócić szczególną uwagę i hodować je poza zasięgiem dzieci? Weź udział w ankiecie dla rodziców. To zajmie ci kilka minut Najnowsze badania naukowców z Uniwersytetu w Australii sugerują, że zaburzenia funkcji płuc u najmłodszych dzieci mogą mieć związek z rozwojem astmy w dorosłym życiu. Przeprowadzone analizy mają pomóc w późniejszym diagnozowaniu pacjentów oraz w... Nowy artykuł Wandy Phipatanakul, lekarza ze Szpitala Dziecięcego w Bostonie i Szkoły Medycznej Harvard w Bostonie przedstawia wyniki badania dotyczącego wpływu środowiska szkolnego na dzieci chore na astmę, które obejmowały 284 uczniów, w wieku od 4... Ma dopiero 8 lat, a już poruszyła serca internautów. Rezolutna Asia z poznańskiego Piątkowa postanowiła zorganizować kiermasz i zebrać pieniądze na leczenie chorej mamy. Inicjatywa spotkała się z zainteresowaniem, które przerosło najśmielsze... Główny Inspektor Farmaceutyczny wycofał z obrotu na terenie całego kraju, popularny lek o działaniu przeciwalergicznym i przeciwhistaminowym. Lek nie spełnił wymaganych kryteriów. Podmiotem odpowiedzialnym jest austriacki Sandoz GmbH. Powód wycofania... Główny Inspektorat Farmaceutycznyu wycofuje kolejny produkt leczniczy, którego stosowanie może być niebezpieczne zarówno dla dzieci, jak i dorosłych. Tym razem jest to Asmenol – tabletki do rozgryzania i żucia. Przyczyny wycofania leku GIF wycofał z... O astmie oskrzelowej, jednej z najczęściej występujących chorób przewlekłych układu oddechowego rozmawiamy z dr n. med. Zygmuntem Nowackim* specjalistą chorób dzieci i alergologiem. Ewa Kozakiewicz: Czy charakterystyczny świst przy oddychaniu jest podstawowym objawem astmy oskrzelowej? Dr Zygmunt Nowacki, pediatra, alergologi: Nie wszystko co „świszcze” jest astmą. Kaszel, świsty i duszność to często spotykane objawy występujące u małych dzieci. Ich przyczyną mogą być różnorodne schorzenia – głównie układu oddechowego, a wśród nich astma. Podobne objawy występują czasem również w trakcie infekcji wirusowej u dzieci, które nie chorują na astmę. Za zwiększoną skłonność do występowania świstów i duszności (czyli obturacji) odpowiedzialne są odrębności fizjologiczne i anatomiczne dróg oddechowych u dzieci. Pomimo prowadzenia w ciągu ostatnich 20 lat badań zmierzających do uściślenia kryteriów rozpoznania astmy u dzieci poniżej 5-6 roku życia, dotychczasowe zalecenia ekspertów nie ulegają zmianie. Rozpoznanie astmy w tej grupie wiekowej stawia się, gdy powtarzają się incydenty świstów oskrzeli, gdy wykluczono inne schorzenia o podobnym obrazie klinicznym oraz, gdy leczenie próbne jest skuteczne. Astma w okresie niemowlęcym jest rzadkością, natomiast u cztero, pięciolatków występuje już częściej. Kiedy dzieci zaczynają chodzić do przedszkola często są leczone na nawrotowe zapalenie oskrzeli albo płuc, a to może być już astma. Jeżeli zapalenia płuc czy oskrzeli u dzieci przebiegają nawrotowo i bezgorączkowo, to prawdopodobieństwo występowania astmy jest duże. Astma oskrzelowa u dzieci rozpoczyna się najczęściej około 3-6 roku życia, ale bywa, że może się zacząć już w pierwszym półroczu. U niemowląt i małych dzieci brak współpracy utrudnia lub uniemożliwia przeprowadzanie jakichkolwiek badań (spirometrii) pozwalających na obiektywny pomiar stopnia zwężenia dróg oddechowych. Stąd też u niemowląt i dzieci w wieku przedszkolnym szczególnie trudno rozpoznać astmę. Eksperci zalecają, aby rodzice i lekarz zwracali szczególną uwagę na następujące objawy: częste epizody świstów słyszalne przez rodziców ( więcej niż 1 raz w miesiącu), świsty i kaszel po wysiłku fizycznym, kaszel w nocy niezwiązany z infekcją. Na astmę alergiczną zapadają głównie dzieci i młodzież, natomiast astma niealergiczna pojawia się u ludzi w wieku dojrzałym. W przypadku astmy alergicznej mogą współistnieć objawy astmy i innych chorób alergicznych (np. alergicznego nieżytu nosa czy atopowego zapalenia skóry). Ponieważ astma u małych dzieci jest prawie zawsze alergiczna, wykonuje się u nich testy (z surowicy krwi albo skórne). Jednak testy dodatnie nie są wcale dowodem na istnienie astmy. Świadczą wyłącznie o atopii (alergii), czyli o mechanizmie schorzenia. Dodatnie testy występują też u ludzi chorujących np. na alergiczny nieżyt nosa czy atopowe zapalenie skóry lub pokrzywkę. Obraz kliniczny (objawy choroby) u dzieci starszych bywa często na tyle charakterystyczny, że ustalenie rozpoznania nie nastręcza lekarzowi prowadzącemu trudności. Podstawowym objawem jest duszność (wydechowa). Ma ona charakter napadowy, może pojawiać się o każdej porze dnia i nocy. Najczęściej występuje po kontakcie z alergenem, po wysiłku fizycznym (szczególnie na zimnym powietrzu), w trakcie infekcji, a także po ekspozycji na czynniki wyzwalające (np. zapach farb i lakierów, czy dym z ogniska). Niektóre dzieci opisują duszność jako ucisk w klatce piersiowej. Zwykle współistnieje ona ze świszczącym oddechem i kaszlem, ale objawy te mogą również występować oddzielnie. U dzieci starszych wykonuje się badania spirometryczne: mierzy się składowe objętości powietrza w płucach, a także szybkość przepływu powietrza przez drogi oddechowe podczas wdechu i wydechu. Badanie spirometryczne jest badaniem wskazującym na aktualny stan układu oddechowego. Powinno być wykonywane i oceniane równocześnie z badaniem fizykalnym przez lekarza prowadzącego.

astma oskrzelowa u dzieci forum